Всичко тази сутрин го дразнеше. Беше заповядал никой да не го притеснява, но можеше ли да нареди и на трамваите под прозорците на фондацията му да не скърцат. Не можеше. Можеше оня - дето или се хилеше постоянно, или се просълзяваше в сюблимни ситуации. Оня - с вечните мераци за премиерстване. Един град не може да оправи, държава иска, помисли си. Ама и той като мен, женски татко.
Помъчи се да не мисли за досадния транспорт и взе речника за ...
|
|